ARMİSTİCE PERİOD AND THE KURDS

1908’de İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin çabaları sonucunda II. Meşrutiyet ilan edildi. İlanın hemen ardından göreli bir özgürlük atmosferi hâkim olmaya başladı. Ancak 1913’te Terakki’nin iktidara tam olarak sahip olmasıyla birlikte Osmanlı sınırları içindeki bütün muhalefet baskı altına alındı. Bu süreci Birinci Dünya Savaşı’nın sona ermesine kadar devam etti. Savaştan sonra imzalanan Mondros Mütarekesi ile hem İktidarı de Devleti fiili son buluyordu Tarafların rıza göstereceği kalıcı barış antlaşması imzalanana Mütareke dönemi belirsizlik vasfına sahipti. süreçte savaş mağlubu Devleti’nin akıbetinin ne olacağı belirsizdi. dönemde Türkler Kürtler gibi Osmanlı’nın asli unsurları da dâhil olmak üzere diğer azınlıklar kendi statüleriyle ilgili İtilaf Devletleri muhtelif girişimlerde bulunuyorlardı. girişimlere Wilson İlkeleri yön veriyordu. Milli Mücadele öncesi Mütareke’nin bu belirsiz ortamında yapılan görüşmeler öncelikli Doğu’da Ermeni, Batı’da ise Rum tehdidini önlemeye yönelikti. Dönemin dernekleri, kulüpleri yayınları oluşumlar çerçevesinde yürütülen çabalar ayrıca o dönemin milliyetçiliğinin analizini mümkün kılmaktadır. çalışmanın amacı, literatür taraması yöntemine dayalı şartlarının belirsizliği Türk Kürt milliyetçiliğini analiz etmek; dönemdeki milliyetçiliklerin benzerlik farklılıklarına yönelik tespitlerde bulunmaktır.